ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973: Μια διαφορετική οπτική με πλούσιο φωτογραφικό αρχειακό υλικό
Πέρασαν 39 χρόνια από τότε που στο κέντρο της Αθήνας, στο κτήριο του Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων, κορυφωνόταν η εξέγερση της Ελληνικής Φοιτητικής Νεολαίας που είχε αποφασίσει να συγκεντρωθεί και να εκφράσει την αγανάκτησή της για τις συνθήκες που είχε δημιουργήσει το καθεστώς της Δικτατορίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, ή της Χούντας -όπως έλεγαν-, της κυβέρνησης που με τη βία είχε πάρει την εξουσία από τις 21 Απριλίου του 1967.
Από τότε και μέχρι την ημέρα της 17 Νοεμβρίου του 1973 και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν γίνει πολλές αντιδικτατορικές διαδηλώσεις και εκδηλώσεις πολιτών κάθε τύπου με σκοπό να εκφράσουν την δυσανασχέτησή τους για το καθεστώς και για την έλλειψη της ελευθερίας τους. Οι εκδηλώσεις αυτές συνοδεύονταν από συλλήψεις απλών πολιτών που οδηγούνταν στα στρατοδικεία, βασανίζονταν, εξορύσσονταν και τιμωρούνταν προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.
Η καταπίεση, ο αυταρχισμός και η έλλειψη δημοκρατίας και ελευθερίας συντελούσαν στην όξυνση του κλίματος και η αντιδικτατορική πάλη αυξανόταν και έπαιρνε συνέχεια νέες μορφές.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι φοιτητές δυναμικά διαμαρτύρονταν και ενδυνάμωναν την αντίθεσή τους στην προσπάθεια της Συγκλήτου, του υπουργού Άμυνας και της αστυνομίας να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις τους.
Στις 14 Νοεμβρίου συγκεντρώθηκαν στην Νομική Σχολή, οργανώθηκαν και ανάρτησαν τα πρώτα πανό με την λέξη “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, και με συνθήματα όπως “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”, “Λαέ σπάσε τις αλυσίδες”, “Κάτω η Χούντα” κ.λ.π., τα οποία επαναλαμβάνονταν συνέχεια από τον ερασιτεχνικό ραδιοφωνικό πομπό με σκοπό την ευαισθητοποίηση του λαού.
Τις επόμενες μέρες η προσέλευση του κόσμου στο Πολυτεχνείο συνεχίζεται όπως συνεχίζονται και οι βίαιες αντιδράσεις του καθεστώτος προς κάθε “ύποπτο” πολίτη και με κάθε μορφή εξουσίας.
Χιλιάδες φοιτητές έχουν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, απλοί πολίτες συμπαραστέκονται στον αγώνα των φοιτητών και συνδράμουν σε αυτόν με κάθε τρόπο. Συλλήψεις και βασανισμοί συνεχίζονται και μάλιστα τόσο έντονα που η καταγραφή τους είναι αδύνατη ακόμα και σήμερα.
Στις τρεις το πρωί, ξημερώματα Σαββάτου, 17 Νοεμβρίου 1973, μετά από εντολή του Δικτάτωρ Γεώργιου Παπαδόπουλου, ένα τανκ εισβάλει στο Πολυτεχνείο, γκρεμίζει την είσοδό του και στρατιώτες, αστυνομικοί, μυστικοί αστυνομικοί και οπλισμένοι παρακρατικοί εισβάλουν και συλλαμβάνουν, χτυπούν, βασανίζουν και οδηγούν στα κρατητήρια τους φοιτητές που βρίσκονταν μέσα.
Το πρωί, η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την διέλευση από την οδό Πατησίων “για να την τακτοποιήσει” κατά δήλωσή της. Βυτιοφόρα νερού του δήμου ξέπλεναν το αίμα και τα ίχνη από την περιοχή.
Το μήνυμα είχε περάσει. Η Δικτατορία ταρακουνήθηκε συθέμελα και έγινε η αρχή του τέλους της.
Τα γεγονότα των ημερών εκείνων ενέπνευσαν καλλιτέχνες όλων των μορφών τέχνης και μέσα από αυτές εξέφρασαν την κατάσταση των ημερών και τα συναισθήματα του κόσμου. Έτσι επέλεξα να σας παρουσιάσω ένα ποίημα που κατά την ταπεινή μου γνώμη εκφράζει την γενικότερη στάση που πρέπει ο άνθρωπος να έχει σε όλη του τη ζωή και σε όλες του τις δράσεις.
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
του Τάσου Λειβαδίτη
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις
τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες
μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.
Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι
για να γκρεμίζει την αδικία.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,
ούτε στιγμή να ξεχαστείς.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται
στη δίνη του πολέμου,
έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς .
Εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις
για να ζήσουν οι άλλοι.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι
μπρος στα ντουφέκια!
[1] Δικτατορία του 1967 : στις 21 Απριλίου 1967, αξιωματικοί του στρατού υπό τον συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τον συνταγματάρχη Νικόλαο Μακαρέζο κατέβαλαν την εξουσία με πραξικόπημα.
[2] Χούντα : λέξη ισπανικής προέλευσης που σημαίνει σύνδεσμος ή γενικότερα επιτροπή διοίκησης/ συμβούλιο διοίκησης/ διοίκηση. Η ονομασία αυτή φέρεται να υιοθετήθηκε από τους Έλληνες δημοσιογράφους, ως ορολογία της διεθνούς ειδησεογραφίας στην οποία με την ονομασία "Χούντα των Συνταγματαρχών" είχε καθιερωθεί να ονομάζεται το πραξικόπημα και η Χούντα που είχε επιβάλει το 1952 ο Νάσερ στην Αίγυπτο, όπου σ΄ εκείνη συμμετείχαν πράγματι μόνο συνταγματάρχες, οι αυτοκληθέντες "Ελεύθεροι Αξιωματικοί"
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
