Γιώργος Μαζωνάκης: " Σε κάθε συνεργασία μου ξεκαθαρίζω τον ρόλο που θα έχω".

• 23/05/2015 - SHOWBIZ - Χάρης Λεμπιδάκης
• |

Κατατάσσει τον εαυτό του στους δύσκολους καλλιτέχνες; «Στους επιλεκτικούς, θα έλεγα. Πιστεύω ότι είμαι ο πιο εύκολος καλλιτέχνης αλλά και ο πιο επιλεκτικός».

Έχει πάντα τον πρώτο λόγο σε μια συνεργασία; Χτυπάει το χέρι του πάνω στο τραπέζι αν χρειαστεί; «Το έχω χτυπήσει πριν ακόμα αρχίσει η συνεργασία μου! Θέλω να πω, δηλαδή, ότι καλώντας εμένα κάποιος –είτε επιχειρηματίας είναι, είτε άλλος συνεργάτης – έχουμε από την αρχή ξεκαθαρίσει τι θα γίνει και ποιος θα είναι ο ρόλος του καθενός. Είμαι ένας καλλιτέχνης αρκετά συγκροτημένος, δουλεύω με εταιρίες παραγωγής, πίσω από εμένα υπάρχει ένα ολόκληρο επιτελείο. Για τα ελληνικά πρότυπα είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό. Υπάρχει πρόγραμμα, μια συνέπεια… Δηλαδή εγώ είμαι πολύ περήφανος που μπορώ να πω ότι δουλεύω όπως οι καλλιτέχνες του εξωτερικού! Αρνούμαι να δουλέψω σε μια κατάσταση “χυμαδιό” και “μπέστε σκύλοι αλέστε”»!

Λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι πάντα έτσι; «Προσπαθώ. Η αλήθεια για μένα είναι ένα πάρα πολύ ωραίο πράγμα, όποιο κι αν είναι αυτή –είτε στενόχωρη είτε όμορφη- είναι, όμως, η αλήθεια. Πολλές φορές δεν θέλουμε να τη βλέπουμε. Και αυτό είναι μέσα στα πράγματα. Γιατί στην τελική άνθρωποι είμαστε, ανθρώπινα είναι και τα λάθη, και τα καλά και τα άσχημα για εμάς είναι».

Δεν ένιωσε ποτέ σταρ; «Η έννοια του σταρ είναι  κάτι πολύ γενικό. Τι σημαίνει σταρ; Αστέρι… Το αστέρι, λοιπόν, το έχω αλλά στην Ελλάδα δε ξέρω πως το εννοούμε. Εγώ πιστεύω ότι σε αυτήν τη δουλειά και μετά από τόσα χρόνια έχω την πολυτέλεια να κάνω επιλογές, αυτό είναι σταριλίκι. Βέβαια, εδώ είμαστε λίγο παλιομοδίτες και μπορεί να θεωρούμε ότι το σταριλίκι είναι οι παλιές σταρ του κινηματογράφου της Αμερικής πριν από 70 χρόνια που ήταν σνομπ. Και εγώ έχω ακούσει για εμένα από 1000 ανθρώπους ότι είμαι σνομπ. Τι  τους έχει φταίξει; Οτιδήποτε. Μπορεί, δηλαδή, ο άλλος να σε βλέπει σε ένα εστιατόριο και να σου ζητάει αυτόγραφο την ώρα που θέλεις να φας ήρεμα και να σου κατέβει η μπουκιά, να του λες, λοιπόν, να καταπιείς πρώτα και εκείνος να εκνευρίζεται και να σε λέει “σταρ” επειδή δεν του έκανες το χατίρι που ήθελε εκείνη τη στιγμή… πριν καταπιείς».