ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΓιάννης Μωράκης: Ο άνθρωπος που είναι πίσω απο το Cabaret , το Box , το Guzel και το Bogart.
Είναι ταπεινός, εργατικός και πιστεύει ακράδαντα στη σημασία της λέξης «ομάδα». Σήμερα, ο όμιλος των επιχειρήσεών του μετρά 35 μαγαζιά σε Αθήνα, Μύκονο, Πάτμο και Σπέτσες. Μετά από 25 χρόνια σκληρής δουλειάς, ο επιχειρηματίας ξεδιπλώνει το φιλμ της ζωής του.
Είναι άνοιξη του 1970, όταν ο Κώστας και η Δήμητρα Μωράκη γίνονται για πρώτη φορά γονείς. Ο πρωτότοκος Γιάννης δεν θα είναι για πολύ το μόνο μωρό στο σπίτι. Ένα χρόνο μετά έρχεται στο κόσμο ο αδελφός του, Θοδωρής, και λίγα χρόνια αργότερα η Έφη. Οι παιδικές φωνές φέρνουν χαρά στη μονοκατοικία της Πετρούπολης, όπου μεγαλώνουν τα τρία αδέλφια, πολύ δεμένα μεταξύ τους. Ο Κώστας Μωράκηςδιατηρεί βιοτεχνία υποδημάτων, ενώ η σύζυγός του, Δήμητρα, έχει αναλάβει την ανατροφή των παιδιών. Τα χρόνια περνούν και ο Γιάννης, που είναι ο μεγαλύτερος, ξεκινά να εργάζεται περιστασιακά στη βιοτεχνία του πατέρα του. «Γρήγορα συνειδητοποίησα πως η συγκεκριμένη δουλειά δεν μου άρεσε, καθώς είχε απίστευτο τρέξιμο και δεν απέφερε τα απαιτούμενα κέρδη» παραδέχεται. Παρότι η οικογενειακή επιχείρηση συντηρεί αξιοπρεπώς όλα τα μέλη της οικογένειας, εκείνος, μόλις τελειώνει το σχολείο, αποφασίζει να δουλέψει, ώστε να μην αναγκάζεται να ζητάει συνέχεια χαρτζιλίκι από τον πατέρα του. Το 1990 εργάζεται ως πορτιέρης στο νυχτερινό κέντροLa Notte, στην οδό Κλεομένους στο Λυκαβηττό. Εκείνη την εποχή οι τρεις συνέταιροι στο νυχτερινό κέντρο είναι ο Νίκος Γιατρουδάκης, ο Σπύρος Παγουλάτος και ο Γιώργος Κουτούλιας. Ένα χρόνο μετά, ο Κουτούλιας αποχωρεί από την επιχείρηση και ο Γιάννης Μωράκης παίρνει μερίδιο από το ποσοστό του. Μάλιστα ο Γιώργος Κουτούλιας τον βοηθά οικονομικά, δανείζοντάς του κάποια χρήματα προκειμένου να μπορέσει να αγοράσει το μερίδιό του. «Η φιλοσοφία του LaNotte τότε ήταν πως ένα ποσοστό του μαγαζιού πρέπει να έχει και το προσωπικό. Σκέψου πως η κυρία Μαρία, που εργαζόταν στα λουλούδια, είχε κι εκείνη ποσοστό» θυμάται ο Μωράκης.
Το καλοκαίρι του 1991 ανοίγει το La Notte στη Μύκονο, όπου τον πρώτο χρόνο λειτουργεί ως εστιατόριο και μπαρ. Δεν πηγαίνει ιδιαίτερα καλά και τον επόμενο χρόνο οι επιχειρηματίες αποφασίζουν να το μετατρέψουν σε live μουσική σκηνή ‒ με τραγουδιστή τον έναν εκ των ιδιοκτητών, τον Νίκο Γιατρουδάκη. Τα καλοκαίρια που ακολουθούν στη Μύκονο το LaNotte γίνεται σημείο αναφοράς, καθώς είναι το μοναδικό ξενυχτάδικο στο νησί, με τον κόσμο να κάνει ουρές για να μπει και τα γαρίφαλα να δημιουργούν βουνά στην πίστα. «Το 1994, εξαιτίας του νόμου του Παπαθεμελή, τα μαγαζιά έκλειναν μόλις στις 2.30 και μετά όλη η Μύκονος ερχόταν στο La Notte. Θυμάμαι ότι ένα βράδυ κατέβηκε η ομάδα της αστυνομίας της Μυκόνου μέσα σε κλειστά βαν ώστε να μην τους δει κανείς και μας ειδοποιήσει. Έφτασαν έξω από το μαγαζί, χωρίς να τους πάρουμε είδηση, και τελικά μας έκλεισαν. Έγιναν ακόμα και προσαγωγές. Ήταν μια βραδιά που ποτέ δεν θα ξεχάσω» περιγράφει στο People.
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ
Το 1995 το La Notte της Αθήνας μετακομίζει από την οδό Κλεομένους στη λεωφόρο Κηφισίας 10-12, στο Agora Center. Ο Γιάννης ακολουθεί τους επιχειρηματίες Γιατρουδάκη και Παγουλάτο, μόνος του πια, καθώς η υπόλοιπη ομάδα από την οδό Κλεομένους δεν συνεχίζει μαζί τους. Κάθε καλοκαίρι «κατεβαίνουν» Μύκονο στο κλασικό σημείο στην Παραπορτιανή, με το La Notte να γράφει ιστορία ως το μοναδικό «after ελληνάδικο». Για δέκα χρόνια ο Γιάννης μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στην Αθήνα και τη Μύκονο. Το 2005 θα αποτελέσει ημερομηνία-σταθμό για τον επιχειρηματία, καθώς θα πάρει μια απόφαση που θα του αλλάξει ουσιαστικά τη ζωή. Ο αδελφός του, Θοδωρής, έχει ήδη νοικιάσει το οίκημα της θρυλικής ντίσκο 9 Μούσες από τον ΚώσταΖουγανέλη στο νησί των ανέμων και έχει ανοίξει το μπαρ Favela. Ωστόσο, ζητά τη βοήθεια του αδελφού του, καθώς το μαγαζί δεν βγάζει τα έξοδά του. «Σε μια συζήτηση που κάναμε κατ’ ιδίαν με τον αδελφό μου, μου έβαλε χέρι λέγοντάς μου πως μετά από δεκαπέντε χρόνια στη νύχτα α έπρεπε να κάνω το επόμενο βήμα. Πράγματι, λοιπόν, έκανα μια σοβαρή συζήτηση με τον Νίκο Γιατρουδάκη και τον Σπύρο Παγουλάτο. Θυμάμαι ότι ήταν ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, όταν, μετά από τόσα χρόνια, τους ζήτησα να γίνουν συνέταιροι και στα χαρτιά, να μοιράσουμε τα ποσοστά μας διά του τρία. Ο Νίκος συμφώνησε, αλλά ο Σπύρος δεν το δέχτηκε. Έτσι αποφάσισα να φύγω από το La Notte κι έστησα μέσα σε ένα μήνα το Güzel μαζί με τον αδελφό μου εκεί που πριν ήταν το Favela» διηγείται. Το όνομα Güzel (στα τουρκικά «όμορφο») το εμπνεύστηκε βλέποντας μια διαφημιστική ταμπέλα σε ένα ταξίδι-αστραπή στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν η εποχή που ήταν της μόδας οι ναργιλέδες και ο επιχειρηματίας αποφασίζει να δώσει μια ανατολίτικη ταυτότητα στο κλαμπ στο ωραιότερο σημείο στο Γυαλό. «Ξεκινήσαμε με μια πολύ καλή ομάδα, ενώ παράλληλα αποφασίσαμε να έχουμε μια σκληρή πόρτα. Στις αρχές το Güzel ήταν άδειο, έμπαιναν ελάχιστοι, όσους δεν ξέραμε τους κόβαμε. Στην πορεία διαπιστώσαμε πως όσο βάζαμε μέσα μόνο καλοντυμένο κόσμο και όμορφες φάτσες, τόσο περισσότερο “τραβούσε” το ενδιαφέρον και την προσοχή. Το αποτέλεσμα ήταν μέσα σε ένα μήνα, από τις 2.30 και μετά, το μαγαζί να γεμίζει ασφυκτικά με όλη την αφρόκρεμα της Μυκόνου».
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΔΙΩΝ ΤΟΥ
Τα όμορφα και δημιουργικά χρόνια της επιτυχίας έμελλε να σημαδευτούν με μια τραγική απώλεια. Τον Ιανουάριο του 2007, ο Θοδωρής Μωράκης, ο αδελφός του Γιάννη, χάνει τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα. «Το τροχαίο έγινε στη γέφυρα του Ψυχικού. Εκείνο το βράδυ ήμουν στο Güzel στο Μαρούσι με την αδελφή μου. Με ειδοποίησαν λέγοντάς μου πως τράκαρε και είναι βαριά τραυματισμένος. Η αλήθεια είναι πως είχε χάσει τη ζωή του στο σημείο του δυστυχήματος. Όταν πήγα στον Ερυθρό Σταυρό, μου είπαν πως δεν ζούσε. Έπαθα σοκ. Έπρεπε, όμως, να αποφασίσω αν θα προχωρήσω ή αν θα πεθάνει όλη η οικογένεια. Έπρεπε να πάρω ανάσες και να συνεχίσω. Παρότι πονούσα, το αντιμετώπισα ψυχρά. Δεν έκλαψα καθόλου. Βέβαια, όλο αυτό ξέσπασε μετά» εξομολογείται. Εκείνη την περίοδο, η σύντροφός του, το μοντέλο Αλεξάνδρα Δράκου, μένει έγκυος και αποφασίζουν να κρατήσουν το παιδί. Ένα παιδί που θα φέρει ξανά το χαμόγελο στους γονείς του Γιάννη. Η Δήμητρα είναι σήμερα 8 ετών, ενώ ο γιος τους, ο Κωνσταντίνος, 4. «Λατρεύω τα παιδιά μου. Τις καθημερινές, με τα σχολεία και τα διαβάσματα δεν τα προλαβαίνω, αλλά τα Σαββατοκύριακα αφιερώνω όλο μου τον ελεύθερο χρόνο σε αυτά. Από τότε που έγινα πατέρας, κοιτάζω να είμαι ακόμα πιο συνεπής και σωστός στις υποχρεώσεις μου. Συνεχίζω όμως να λειτουργώ μόνο με τη λογική. Δεν έχω συναισθηματισμούς. Η αλήθεια είναι πως σκλήρυνα πολύ μετά το θάνατο του αδελφού μου».
Η νύχτα πολλές φορές κρύβει κινδύνους και αναρωτιέμαι αν κάποια στιγμή αισθάνθηκε απειλή. «Ποτέ, διότι όλοι ξέρουν ποιος είμαι. Τηρώ ορισμένους κανόνες της νύχτας, όπως είναι ο σεβασμός στους άλλους επιχειρηματίες, δεν μπαίνω στα χωράφια του άλλου και δεν ενοχλώ. Οπότε δεν αντιμετώπισα ποτέ κανένα απολύτως πρόβλημα».
ΤΟ TREND ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΚΗΝΩΝ
Σήμερα, ο Γιάννης Μωράκης είναι μέτοχος σε 35 μαγαζιά, ενώ κατάφερε να κάνει μόδα τις μικρές μουσικές σκηνές, όπως το Cabaret με την Έλλη Κοκκίνου, το Hotel Ερμού με την Άννα Βίσση και το Box με τιςΜέλιssεs. Πώς, όμως, έπεισε καλλιτέχνες που τραγουδούσαν μόνο σε μεγάλες πίστες να εμφανιστούν σε μικρότερους χώρους; «Αυτό ξεκίνησε με το Cabaret το 2011. Συνειδητοποίησα πως ο κόσμος δεν αναζητούσε πλέον μεγάλα και χαοτικά μαγαζιά. Αντίθετα, ήθελε επαφή τόσο με τους διπλανούς του, όσο και με τους καλλιτέχνες. Βέβαια, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε πολιτικά και οικονομικά, δεν μπορώ να κάνω καμία πρόβλεψη για το μέλλον. Υπάρχει αστάθεια. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθούμε να κάνουμε δουλειές και να δίνουμε θέσεις εργασίας» εξηγεί.
Πολλοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται πως η Μύκονος είναι ένα άλλο «κράτος» σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα και ο Γιάννης συμφωνεί. «Την καλοκαιρινή σεζόν, η Μύκονος έχει χιλιάδες αφίξεις κάθε εβδομάδα. Ο κόσμος ανανεώνεται συνέχεια, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη κατανάλωση. Είναι λογικό, καθώς είναι ο νούμερο ένα προορισμός όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες στο εξωτερικό». Από την άλλη, εκείνος έχει πάνω από πέντε χρόνια να ταξιδέψει εκτός Ελλάδας. Μπορεί να άνοιγε το μυαλό του όταν έβλεπε μαγαζιά σε πόλεις-φάρους της νυχτερινής ζωής, όπως η Νέα Υόρκη ή το Μαϊάμι, αλλά υπογραμμίζει πως τα περισσότερα concept των μαγαζιών του ήταν «πρωτόλειες» ιδέες, βασισμένες στις ανάγκες της ελληνικής νύχτας. «Αυτή τη στιγμή, έχουμε έναν όμιλο με δεκαπέντε αξιόλογους συνεταίρους. Το μυστικό της επιτυχίας για μένα είναι πως είμαστε μια ομάδα, μια οικογένεια που στηρίζουμε και αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα υπέρμαχος του ρητού “η ισχύς εν τη ενώσει”».
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
