Το πνεύμα των Χριστουγέννων εν καιρό κρίσης. Η Δήμητρα Καρλή γράφει...
Τα Χριστούγεννα λέμε είναι μία γιορτή αγάπης, όμως τα τελευταία χρόνια ήταν μία ευκαιρία επίδειξης. Το μεγαλύτερο δέντρο, το πιο φωταγωγημένο σπίτι, το πιο καλό ρεβεγιόν και γενικότερα κάθε μορφή προβολής είχε την τιμητική της. Όλοι μας ανησυχούσαμε για τα δώρα που θα προσφέρουμε και για το ντύσιμό μας στις εμφανίσεις μας, με αφορμή τις εορταστικές εκδηλώσεις. Η αγάπη είχε παραχωρήσει την θέση της στο γκλάμουρ και στα πλαίσια του πνεύματος των Χριστουγέννων οι εθιμοτυπικές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις επαναλαμβάνονταν ευλαβικά. Δείπνο τις άγιες μέρες στους απόρους της πόλης με τα κανάλια να αποθανατίζουν την άκρατη φιλανθρωπία μας και επισκέψεις των γνωστών και μη εξαιρετέων προσωπικοτήτων σε ευαγή ιδρύματα και νοσοκομεία, κοσμούσαν τις κοσμικές στήλες των περιοδικών και των εφημερίδων.
Μόνο που σήμερα το δείπνο των αστέγων της πόλης δεν μπορεί πια να αποτελέσει είδηση. Κάθε μέρα τα συσσίτια στην πόλη μας προσπαθούν να συνδράμουν στην επιβίωση χιλιάδων συνανθρώπων μας. Το εντυπωσιακό είναι ότι κάθε μέρα νέες προσπάθειες στήριξης των πιο αδύνατων οικονομικά συνανθρώπων μας βρίσκουν την θέση τους στον χάρτη της κοινωνικής αλληλεγγύης και ευαισθησίας της πόλης μας.
Ξαφνικά το πνεύμα των Χριστουγέννων έχει πλημμυρίσει την καθημερινότητα μας. Καιρό τώρα διάφορες πρωτοβουλίες εκλιπαρούν την ευαισθησία μας και την φιλανθρωπία μας για να συνδράμουμε στην συγκέντρωση τροφίμων, φαρμάκων και κλινοσκεπασμάτων για τους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι εμείς, από την οικονομική κρίση.